سیرنگوما شایع ترین تومور خوش خیم غدد عرق است. این تومور ضمائم پوستی، پس از بلوغ ایجاد و در اوایل بزرگسالی بر تعدادش افزوده می شود.
. از نظر بالینی، سیرنگوم به صورت برجستگی های کوچک به اندازه ۲-۱ میلی متر و رنگ آن از همرنگ پوست تا زردرنگ متغیر است. شایع ترین محل درگیری هم پلک تحتانی است. هم چنین ممکن است روی گونه ها، زیر بغل، جلوی قفسه سینه، شکم، ناف و ناحیه تناسلی خارجی در خانم ها نیز درگیر شود.
دلیل بروز آن چیست؟
دلیلش معلوم نیست ولی توارث در آن نقش دارد. ممکن است این تومور بدخیم شود؟ نه، برخی بیماران نگران بدخیم شدن آن هستند و علت مراجعه آنها به پزشک هم همین است اما خوشبختانه سیرنگوما استعداد بدخیم شدن ندارد و ضایعات صورت فقط از نظر زیبایی مشکل ایجاد می کند.
این ضایعات درمان پذیرند؟
سیرنگوما درمان قطعی ندارد اما می توان ضایعات را برای بهبود ظاهر برداشت. انجام کوتر و کورتاژ، جراحی با لیزر یا رادیوفرکوئنسی و نیز استفاده از تری کلرواستیک اسید همگی با درجه های مختلفی از موفقیت همراه هستند. در تمام این روش ها امکان ایجاد جوشگاه و عود وجود دارد و به همین دلیل ظرافت در درمان بسیار ضروری است. گاهی تعداد ضایعات به قدری زیاد است که نمی توان آن ها را برداشت و اصولا لزومی هم به انجام این کار نیست. به هر حال هدف این است که نمای ظاهری ضایعات بعد از درمان بهتر از قبل شود نه بدتر.
تفاوت ظاهری سیرنگوما و آکنه
سیرنگوما در نواحی پیشانی، دور چشم و اطراف صورت به شکل توده های برجسته همرنگ پوست که گاهی با خارش همراه است، بروز می کند. این ضایعات فقط از نظر زیبایی مشکل ساز هستند و سلامت را تهدید نمی کنند. سیرنگوما بدون علامت است و گرچه معمولا به وسیله متخصصان پوست با سایر بیماری ها اشتباه گرفته نمی شود، اما به هر حال ظاهری شبیه جوش های زیرپوستی، آکنه و زگیل دارد. تنها راه درمان سیرنگوما، برداشتن ضایعات است ولی امکان عود هم بالاست. این ضایعات با کرم های موضعی یا لایه بردار یا داروهای خوراکی از بین نمی روند، ضایعاتی مثل آکنه و زگیل اپیدرمال هستند و اگر به روش هایی مثل کرایو برداشته شوند، اثری به جا نمی گذارند اما از آن جا که منشاء سیرنگوما غدد عرق پوست است، ریشه دارد و برداشتن ضایعات آن ردی سفید به جا می گذارد، عموم مردم این بیماری را با جوش زیرپوستی یا آکنه اشتباه می گیرند، در حالی که دلیل بروز آکنه یا کمدون بسته شدن منافذ غدد چربی است اما سیرنگوما ارثی است و به دلیل بیماری خاصی بروز نمی کند. در آکنه وقتی به کمک دارو منافذ باز می شود، چربی تخلیه و ضایعات خوب می شود و جایی به جا نمی گذارد. در کمدون نیز وقتی منافذ پوست بسته می شود، چربی به صورت برجستگی های ریز زردرنگ روی بینی و پیشانی یعنی جاهایی که چربی زیاد است، ظاهر می شود و برخلاف سیرنگوما دور چشم و دهان بروز نمی کند. برای درمان کمدون باید از کرم های لایه بردار و آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی یا میکرودرم ابریشن استفاده کرد تا منافذ باز شود. آکنه و کمدون درمان پذیرند و اگر زیر نظر متخصص درمان شوند، اصلا ردی به جا نمی گذارند اما سیرنگوما درمانی جز برداشتن ندارد و ممکن است اثرش باقی بماند. البته نتیجه حاصله از خود ضایعه بهتر است.
گرد آورنده سایت دکترِ پوست/متخصص پوست، مو و زیبایی دکتر ونوس مجلسی
سایر مطالب