سوالات رایج در مورد لیزر کربن دی اکسید:

لیزر کربن دی اکسید چگونه کار می کند:

محیط فعال لیزر از حدود 10 تا 20 درصد گاز کربن دی اکسید تشکیل شده و از طیف مادون قرمز و طول موج 10 تا 600 نانومتر برای نفوذ به لایه ی درم استفاده شده و آسیب های حرارتی در مقیاس میکروسکوپی منجر به تولید کلاژن بیشتر در درم (لایه ی میانی پوست) و جایگزینی سلول های پوستی جدید و سالم تر در اپیدرم (لایه ی سطحی پوست) می شود.

چه کاربردهایی دارد:

برداشتن ضایعات برجسته، خال ها، زگیل های ویروسی، برطرف سازی جای زخم، جای آکنه های پوستی و اسکارهای کلوئیدی و هیپرتروفیک، رفع علائم پیری پوست، رفع ناهمواری و مشکلات رنگدانه ای مانند ملاسما، لک های تیره و قهوه ای، برطرف سازی چین و چروک و بهبود خاصیت کشسانی پوست از جمله کاربردهای لیزر کربن دی اکسید است.

موارد منع استفاده از لیزر CO2 به چه صورت است:

افرادی که انتظارات غیرواقعی داشته و از نظر ذهنی آمادگی لازم را ندارند، افرادی که پوستشان مستعد تشکیل زخم های کلوئیدی می باشد، افرادی که طی 6 ماه قبل ایزوترتینوین مصرف می کردند، مراجعینی که عفونت باکتریایی فعال مانند هرپس سیمپلکس (تبخال) دارند، افرادی که لایه برداری شیمیایی عمیق یا درم ابریژن داشته اند و مبتلایان به ویروس HIV و عفونت هپاتیت C کاندیدهای مناسبی برای استفاده از لیزر CO2 به شمار نمی روند.

عوارض جانبی این تکنیک به چه صورت است:

لیزر CO2 مورد تایید FDA می باشد و روش ایمنی به شمار می رود اما متاسفانه شاهد افزایش بی رویه ی انجام اقدامات زیبایی و درمانی پوست در مکان های غیرتخصصی می باشیم که همین عامل منجر به افزایش گزارشات و شکایت های مربوط به عوارض جانبی از جمله بروز میلیا، آکنه، درماتیت پریورال، روزاسه، درماتیت تماسی، عفونت های باکتریایی، قرمزی طولانی مدت، هایپرپیگمنشن یا همان بروز لک های تیره ی پوستی و تشکیل اسکارهای هایپرتروفیک شده است.

لذا توصیه می شود تمامی خدمات مربوط به پوست و موی خود را تحت نظر متخصصین انجام دهید تا احتمال بروز چنین مواردی به حداقل میزان ممکن کاهش یابد.

Author: Anoma Ranaweera

https://dermnetnz.org/topics/carbon-dioxide-laser-treatment/