داشتن موهای پُرپشت و خوشحالت یکی از مهمترین فاکتورهای زیبایی چهره در خانمها و آقایان است. با اینهمه سه عامل وراثت، هورمون و سن نقش زیادی در میزان پرپشت بودن موها دارند.
هر دو این روش ها ، مزیت ها و معایب مختص به خود را دارند که به برخی از آنها در ادامه اشاره شده است:
1- در افرادی که تحت فرآیند درمانی FIT قرار می گیرند، معمولا باید تمام پوست سر جهت پیشبرد این روش تراشیده شود، در حالی که در افرادی که تحت پروسه FUT قرار می گیرند ، این امکان وجود دارد تنها ناحیه ای که از آن مو برداشته می شود، پیرایش می گردد
2- در فرآیند کاشت مو FIT بازده پیوندی نسبت به روش FUT پایین تر است. این نکته به این معناست که شما مقدار کمتری موی دهنده برای پیوند دریافت خواهید کرد. دلیل این مورد این است که در این روش نمی توان مقدار زیادی مو برداشت کرد
3- در فرآیند کاشت مو FIT نرخ رشد مو های پیوندی پایین تر است. همچنین دقت ابزار پانچ مانند در روش کاشت مو FUT نیز،از تکنیک ماهرانه ای که در روش کاشت مو FIT و با کمک میکروسکوپ استفاده می شود، کمتر می باشد
4- در روش کاشت مو FUT نیاز به بخیه زدن داریم، در حالی که در روش کاشت مو FIT نیازی به بخیه ندارد
5- برای افرادی که علاقه مند هستند موهای کوتاهی داشته باشند، ممکن است روش FIT انتخاب بهتری باشد. آثار زخم ناشی از فرآیند کاشت مو FIT ممکن است با داشتن موهای کوتاه کمتر در معرض توجه قرار بگیرد چرا که پراکندگی بیشتری دارند
6- بیمار باید برای مراجعات دوم و سوم پیوند مو با روش کاشت مو FUT اقدام نماید و پزشک می بایست آثار زخم ناشی از جراحی های قبلی بیمار را معاینه کند. البته در روش کاشت مو FIT این کار اجباری نیست.
گرد آورنده سایت دکترِ پوست/متخصص پوست ، مو و زیبایی دکتر کسری بهداد