کدام بیماری ها باعث ریزش مو می شوند
کدام بیماری ها باعث ریزش مو می شوند جلوگیری از ریزش مو با کاهش استرس دلیل و علل اصلی ریزش مو در مردان و زنان وقتی به پزشک پوست و مو مراجعه می کنید تغییرات هورمونی و شرایط پزشکی
کدام بیماری ها باعث ریزش مو می شوند
کم کاری غده‌ی تیروئید:
کم کاری غده ی تیروئید باعث کاهش هورمون های ترشح شده از غده ی تیروئید شده و علائم شایع آن عبارت اند از ضعف، خستگی، پف کردن صورت، خشک شدن پوست و البته ریزش مو.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا پیکوز:
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا پیکوز (PCOS) در خانم ها و پس از بلوغ مشاهده می شود.
در این بیماری بدلیل افزایش ترشح برخی از هورمون های جنسی از جمله هورمون های آندوژن مانند تستوسترون و دی هیدروتستوسترون، با علائمی همچون اختلال در چرخه ی قاعدگی، آلوپسی آندوژنیک، چاقی، بروز آکنه و پرمویی خود را نشان می دهد.
انگل دمودکس:
انگل دمودکس بصورت طبیعی بر روی پوست سر وجود دارد اما افزایش تعداد آن ها باعث بروز ضایعاتی مانند روزاسه و التهاب می شود.
پوسته پوسته شدن پوست سر به همراه التهاب و خارش می تواند منجر به ریزش مو شود و درمان سریع و مراجعه در اولین فرصت ممکن به کلینیک های پوست و مو در صورت مشاهده ی علائم نام برده توصیه می شود.
درماتیت سبورئیک:
درماتیت سبورئیک یا چربی پوست سر ممکن است با خارش و سوزش همراه باشد اما بصورت مستقیم باعث ریزش موها نمی شود.
اما ابتلای پوست سر به درماتیت سبورئیک باعث عدم تحمل داروهای ریزش مو می شود و اگر شخصی که دچار درماتیت سبورئیک است با ریزش مو نیز مواجه شود، در صورت استفاده از داروهای موضعی درمان ریزش مو با خارش و سوزش بسیار بیشتری نسبت به افراد عادی مواجه می شود.
تریکوتیلومانیا:
تریکوتیلومانیا یا همان اختلال کندن مو که یک بیماری وسواسی می باشد باعث آسیب رسیدن به فولیکول های مو می شود و متاسفانه موهای از دست رفته قابل بازگشت نیستند.
درمان های لازم برای این نوع از دست دادن مو حدود 6 ماه تا یک سال بعد از درمان این اختلال و کنار گذاشتن کندن عصبی موها می تواند شروع شود و روش هایی مانند تزریق پی آر پی (پلاسمای غنی شده با پلاکت)، محلول های موضعی محرک رشد مو، تزریق استروئید و داروهای هورمونی در چنین مواردی جوابدهی مناسبی دارند.
بیماری های خودایمنی:
اختلالات و بیماری های خودایمنی مانند لوپوس و لیکن پلان می توانند با علائمی مانند ریزش مو همراه باشند که در صورت مراجعه ی به موقع به مراکز درمانی احتمال کنترل هرچه سریع تر این نوع بیماری ها افزایش پیدا می کند.
لوپوس جزء بیماری هایی می باشد که ممکن است با ریزش مو همراه باشد اما از طرفی دیگر، داروهای تجویز شده برای درمان لوپوس نیز می توانند منجر به ریزش مو شوند. آلوپسی آرئتا از دیگر انواع ریزش مو می باشد که ماهیت این بیماری نیز اختلالات خود ایمنی بوده و منجر به ریزش موی منطقه ای و سکه ای می شود.
نکات مهم:
در ابتدا توصیه می شود در صورت مواجهه با هر کدام از بیماری های نام برده بعلاوه ی نارسایی کلیه، التهاب روده، بیماری های کبدی، دیابت و عفونت های فولیکولیت و قارچ پوست سر در اولین فرصت ممکن برای درمان به مراکز تخصصی پوست و مو مراجعه کنید.
و به یاد داشته باشید که استرس یکی از عوامل محرک ریزش مو می باشد که نه تنها ریزش موی شما را بدتر می کند بلکه می تواند بر بیماری شما و بروز عوارض جانبی دیگر نیز تاثیرات مخربی به همراه داشته باشد. بنابراین توصیه می شود در دوران درمان بیماری های خاص خود، روش های آرام سازی ذهن، کنترل خشم و دوری از استرس و اضطراب را فرابگیرید.
و نکته ی آخر نیز تمرکز بر کنترل بیماری و تمامی علائم بوجود آمده می باشد. اگر دچار علائم پوستی و سایر علائم بیماری هایی مانند اگزما، پسوریازیس و... شده اید، مصرف شامپو و سرم های تخصصی ضدریزش مو کمکی به شما نمی کند و باید پس از علت یابی تخصصی از شامپوهای مناسب برای کنترل علائم پوست سر استفاده کنید.
و گرفتن نزدیک ترین نوبت های متخصصین بصورت آنلاین کلیک کنید.
برای مطالعه ی مطالب مشابه و کاربردی بر روی لینک های زیر کلیک کنید:
منابع:
https://www.webmd.com/connect-to-care/hair-loss/what-causes-alopecia-areata
